Logopeda
Logopeda kl.1-3 - mgr Maria Hajnos
Godziny pracy logopedy
|
11:50 – 13:20 8:00 - 11:00 SP Dział |
|
|
|
11:50 – 13:20 |
Logopeda kl.7 – mgr Agnieszka Hołubowicz
Godziny pracy logopedy
|
14:05 – 14:50 |
|
|
|
14:05 – 15:05 |
Zadania logopedy szkolnego:
- prowadzenie badań wstępnych w celu ustalenia mowy dzieci,
- diagnozowanie logopedyczne,
- organizowanie pomocy logopedycznej,
- prowadzenie terapii logopedycznej indywidualnej oraz grupowej,
- podejmowanie działań profilaktycznych zapobiegających powstawaniu zaburzeń komunikacji,
- wspieranie działań wychowawczych i profilaktycznych nauczycieli.
XII przykazań logopedycznych dla rodziców
(wg prof. Leona Kaczmarka)
1.
- Narządy mowy dziecka kształtują się i zaczynają funkcjonować już w życiu płodowym. Są one ogromnie wrażliwe na wszystkie bodźce fizyczne i chemiczne, zarówno sprzyjające jak i szkodliwe.
2.
- Mowa otoczenia powinna być poprawna. Do dziecka trzeba mówić wolno, dokładnie i wyraźnie, trzeba zaniechać sztucznego spieszczania i używania tzw. języka dziecięcego.
3.
- Dziecko powinno reagować na aktywność uczuciową i słowną otoczenia. Z początku jest to uśmiech, ruch rączki, przegięcie ciała. Wnet jednak nastąpią reakcje głosowe. Gdy ich brak, trzeba koniecznie zbadać słuch dziecka, gdyż może on być osłabiony.
4.
- Absolutnie nie wolno krępować dziecka w reagowaniu na aktywność otoczenia.
5.
- Jeśli dziecko ma nieprawidłową budowę narządów mowy (rozszczep warg, dziąseł, podniebienia, zniekształcenia w układzie szczęk, uzębienia itp.), powinno się bezwzględnie pójść z nim do lekarza specjalisty: chirurga plastyka, ortodonty.
6.
- Dziecko leworęczne należy otoczyć specjalną opieką. W okresie kształtowania się mowy nie wolno zmuszać go do posługiwania się prawą ręką, gdyż mogą wystąpić zaburzenia mowy.
7.
- Kiedy dziecko samo zaczyna coraz więcej mówić nie wolno tej skłonności gasić np. obojętnością lub cierpką uwagą, bo wówczas dziecko zamyka się w sobie, staje się nieufne, niemieje.
8.
- Nie należy hamować żywiołowego pędu do mowy, trzeba wykorzystać ogromny ładunek uczuciowy, jaki dziecko wkłada w mowę.
9.
- Należy pilnie baczyć czy kształtowanie się mowy dziecka przebiega zgodnie z normą.
10.
- Od momentu zdobycia przez dziecko umiejętności mówienia zdaniami nie wolno bezustannie przeszkadzać mu przez ciągłe poprawianie i zmuszanie do poprawnego powtarzania, gdyż dziecko nabawi się kompleksu niższej wartości, straci zaufanie do otoczenia, przestanie mówić.
11.
- Dziecko trzyletnie monologuje, ale chce też rozmawiać z otoczeniem, zadaje mnóstwo pytań i przepada za opowiadaniami. Nie wolno lekceważyć tych faktów, gdyż pomaga to dziecku w wysławianiu się, w umiejętności wyrażania swych myśli i uczuć.
12.
- Jeśli mimo wszystko nie udało się zapobiec powstaniu defektów mowy, nie wolno opuszczać rąk. Powstające w Polsce coraz liczniejsze poradnie logopedyczne są w stanie pomóc dziecku, o ile rodzice i wychowawcy będą z nimi jak najściślej współpracować.